مهاجرت به یک کشور جدید می‌تواند یک ماجراجویی هیجان‌انگیز باشد، اما همچنین با مجموعه‌ای از چالش‌های احساسی همراه است. یکی از مهم‌ترین این چالش‌ها، احساس homesick و درد دوری از خانواده است. ما در این مطلب می خواهیم چکیده ایی از تجربه های شخصی افراد ایرانی و غیر ایرانی که مهاجرت کرده و توانسته اند با احساس دلتنگی مقابله کنند را مرورمی کنیم.
علت های دلتنگی بعد از مهاجرت
اخبار خانه: دلتنگی برای جزئیات کوچک
یکی از ابعاد مهم دلتنگی پس از مهاجرت، عدم اطلاع از اخبار خانه و خانواده است. زمانی که در کشور خود هستید، از کوچک‌ترین تغییرات و رویدادهای خانواده و دوستان خود آگاهید. اما با مهاجرت، این ارتباطات کمتر می‌شود و شما ممکن است از رویدادهای کوچک و بزرگ زندگی عزیزان خود بی‌خبر بمانید.
عدم اطلاع از اتفاقات جزئی می‌تواند باعث ایجاد احساس ناامنی و بی‌ارتباطی شود. مثلاً شاید برادرتان شغل جدیدی پیدا کرده باشد یا دوست دوران کودکی‌تان ازدواج کرده باشد و شما نتوانید به راحتی در این شادی‌ها شریک شوید. این بی‌خبری می‌تواند احساس غربت و تنهایی را تشدید کند.
پیر شدن پدر و مادر و بزرگان فامیل: نگرانی از دست دادن
یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌ها و دلتنگی‌هایی که مهاجران در جلسات مشاوره روانشناسی آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور مطرح می کنند، پیر شدن پدر و مادر و بزرگان فامیل است. دیدن پدر و مادر که به تدریج پیرتر می‌شوند و ناتوانی در دیدار مداوم با آنها می‌تواند احساس عمیقی از غم و نگرانی و یا حتی عذاب وجدان ایجاد کند. شما ممکن است احساس کنید که در حال از دست دادن زمان ارزشمندی با عزیزانتان هستید و این نگرانی به ویژه زمانی تشدید می‌شود که آنها به مراقبت و حمایت بیشتری نیاز دارند.
عدم توانایی در بودن در کنار پدر و مادر در لحظات مهم زندگی، از جمله بیماری‌ها و مشکلات سلامتی، می‌تواند فشار روانی زیادی به مهاجران وارد کند. این احساس که ممکن است آخرین دیدار با عزیزانتان را از دست بدهید، بسیار سخت و نگران‌کننده است. این مسئله می‌تواند به شدت احساس دلتنگی و هوم سیک شدن را افزایش دهد و بر روان و روحیه شما تأثیر منفی بگذارد.
بزرگ شدن کودکان: از دست دادن لحظات ارزشمند
یکی از سخت‌ترین جنبه‌های مهاجرت برای بسیاری از افراد، عدم توانایی در دیدن بزرگ شدن کودکان خانواده است. دیدن کودکان که رشد می‌کنند و مراحل مختلف زندگی‌شان را پشت سر می‌گذارند، یکی از لذت‌بخش‌ترین تجربیات زندگی است. اما با مهاجرت، شما ممکن است از این لحظات ارزشمند برای برادرزاده و یا خواهرزاده محروم شوید.
فاصله فیزیکی باعث می‌شود تا شما نتوانید به راحتی در جشن تولدها، مراسم مدرسه، یا حتی لحظات روزمره کودکان خانواده‌تان حضور داشته باشید. این مسئله می‌تواند باعث ایجاد احساس دلتنگی و غمگینی شود، به خصوص زمانی که شما از طریق تصاویر و ویدیوها شاهد این تغییرات هستید و نمی‌توانید به صورت حضوری در کنار آنها باشید.
تغییرات زندگی دوستان و همکاران سابق
علاوه بر خانواده، تغییرات زندگی دوستان و همکاران سابق نیز می‌تواند به احساس دلتنگی شما دامن بزند. دوستان نزدیک شما ممکن است شغل جدیدی پیدا کنند، ازدواج کنند، یا به مکان جدیدی نقل مکان کنند و شما نتوانید به راحتی در این لحظات مهم زندگی آنها شریک شوید.
همچنین، ممکن است احساس کنید که با گذر زمان، ارتباطات شما با دوستان و همکاران سابق کم‌رنگ‌تر می‌شود و این می‌تواند باعث ایجاد حس انزوا و دوری از زندگی قبلی‌تان شود. این احساسات معمولاً با نگاه کردن به عکس‌ها و ویدیوهای مشترک و یادآوری خاطرات گذشته تشدید می‌شوند.
ملاقات بعد از چند سال
برای بسیاری از مهاجران، شادی دیدار با خانواده پس از مدت طولانی اغلب با غم ترک آنها همراه است. یکی از افراد از تجربه سفراخیر خود به ایران صحبت می‌کند که در آن پس از چهار سال خانواده خود را ملاقات کرد. این دیدار شیرین و تلخ بود زیرا نشان داد که چقدر لحظات مهم و تغییرات را از دست داده است. دیدن اعضای خانواده، به ویژه کودکانی که به طور قابل توجهی بزرگ شده‌اند، یادآوری تلخی از زمان از دست رفته و لحظات ازدست رفته است.
روش های مقابله با دلتنگی بعد از مهاجرت
برای مقابله با homesick شدن پس از مهاجرت، می‌توان از راهکارهای مختلفی استفاده کرد.اگر نتوانید این احساسات را به خوبی مدیریت کنید ممکن است به افسردگی بعد از مهاجرت دچار شوید که قطعا برای درمان آن مسیر سختی را پیش رو خواهید داشت.برخی از این راهکارها عبارتند از:
- مشغول ماندن: غرق شدن در کار و مشغول ماندن می‌تواند به پرت شدن حواس از فکر به خانواده کمک کند. انجام فعالیت‌های مختلف، تمیز کردن خانه و تمرکز بر وظایف می‌تواند احساس هدفمندی ایجاد کرده و احساس تنهایی را کاهش دهد.
- اجتماعی شدن: ایجاد شبکه حمایتی در کشور جدید بسیار مهم است. ملاقات با دوستان، به اشتراک گذاشتن احساسات و در ارتباط بودن با مردم بومی می‌تواند حس تعلق را ایجاد کند.
- برنامه‌ریزی برای آینده: برنامه‌ریزی برای دیدارهای آینده با خانواده می‌تواند امید و انگیزه ایجاد کند. تعیین تاریخ برای دیدار بعدی می‌تواند هدفی برای تلاش کردن باشد.
- ارتباط منظم و فعال با عزیزان: ارتباط منظم با خانواده از طریق تماس‌ها، ویدئو چت‌ها و پیام‌ها به حفظ حس حضور کمک می‌کند، حتی اگر مجازی باشد.از طریق تماس‌های ویدیویی می‌توانید در جشن تولدها، مراسم‌ها و دیگر رویدادهای مهم شرکت کنید و احساس نزدیکی بیشتری به خانواده‌تان داشته باشید.
- فعالیت‌های بیرون از خانه: فعالیت‌های بدنی و گذراندن زمان در فضای باز می‌تواند حال و هوای عمومی را بهبود بخشد و به مقابله با استرس و دلتنگی کمک کند.
- مراجعه به مشاور روانشناسی: اگر احساس دلتنگی و هوم سیک شدن شما شدید و مداوم است، مراجعه به مشاور روانشناسی می‌تواند بسیار مفید باشد. مشاور می‌تواند با ارائه راهکارهای مؤثر به شما کمک کند تا با این احساسات بهتر مقابله کنید و روش‌های مؤثری برای مدیریت استرس و اضطراب مهاجرت پیدا کنید.